‘Het grote voordeel is dat je ter plekke aanwezig bent als het misloopt’, zegt Vermeren. ‘Zo leer ik hier een jongetje beter om te gaan met zijn boosheid. In het verleden ging hij wel viermaal per dag door het lint. Dat is niet te doen voor een leerkracht. Nu leert hij zijn woedeaanvallen binnen de perken te houden. Maar gisteren ging het toch mis. Dan loopt hij de klas uit en komt naar mij, zijn vertrouwenspersoon, toe. Nadat hij is afgekoeld kan hij weer terug naar de groep.’
Niet raar
Het mooie is volgens Vermeren dat je door deze werkwijze veel meer veiligheid kunt bieden. ‘Als er iets gebeurt, ben je als hulpverlener ter plekke. En het kind hoeft voor een behandeling niet meer de school uit.
Het is niet meer iets raars. De kinderen hebben daar heel veel baat bij. Je ziet ze blijer worden.’
Trainingslokalen
Een voordeel is ook dat dezelfde hulpverleners zowel de groepstrainingen geven als de ambulante begeleiding en behandelingen verzorgen. Daardoor kunnen ze leerlingen die ze tijdens trainingen in de groep hebben, in het ambulante traject verder begeleiden. ‘We hebben hier op school eigen trainingslokalen, een werkplek en kleine flexruimten voor ambulante hulpverlening’, vertelt Vermeren.
‘Als er iets gebeurt, ben je als hulpverlener ter plekke’
‘We kunnen samen met leerkrachten bepaalde situaties aanpakken’
Even wennen
De lijntjes met de leerkrachten zijn heel kort. Want ook voor hen zijn de hulpverleners beschikbaar voor overleg. Het was voor sommige leerkrachten nog wel even wennen, want van oudsher losten zij alles zelf op en als het te ingewikkeld werd, werd een kind verwezen naar een externe behandelaar. ‘Nu kunnen we samen met leerkrachten bepaalde situaties aanpakken’, zegt Vermeren. ‘We leren van elkaar en zijn als team steeds beter in staat om kinderen te helpen.’
Cultuurverschil
Ook de hulpverleners moesten zich de schoolcultuur eigen maken. ‘Omdat ik zelf ook uit het onderwijs kom, is het voor mij vanzelfsprekend, maar andere hulpverleners moesten zich aanpassen aan de vaste structuur van een school. Er zijn lesroosters en vaste tijden waarop alles gebeurt. Je kunt hier niet zomaar een klas binnenlopen om te overleggen met een juf.’
Marije Vermeren coördineert niet alleen de hulp van VITREE op De Watertuin, maar geeft daar ook een paar uur per week les. Ook voordat VITREE op school kwam, werkte ze als leerkracht op De Watertuin: ‘Ik denk dat dankzij de nauwe samenwerking tussen school en VITREE nu meer kinderen het redden dan voorheen.’
Met de nieuwe werkwijze waarmee ondersteuning van leerlingen op school door jeugdhulpverleners mogelijk werd, zijn aansprekende resultaten geboekt. Het aantal thuiszitters nam af en het aantal doorverwijzingen naar zwaardere jeugdzorg daalde met liefst 20%.
DAGVERSLAG:
De Roadshow
SBO DE BRUG:
‘Wie ben ik als ouder?’
DE RIETLANDEN:
Gezamenlijke, maar
gescheiden verantwoordelijkheid
DE WATERTUIN:
‘Je ziet de kinderen blijer worden’